کاش

بــــــهانه گـــــــیر ،زبــــــــــان نفهم … دلـــــــــــم را مـیگویـــــــــم... !
آخــــــــر تــــورا از کـــــــجا برایش بـــــــــیاورم
 

 بــه هـــرکــس مـــی گـــویـــم “تـــــو“
بـــه خـــودش مــیــگـــیــرد. . .!
امـــا نـــمـــی دانــــــد کــــــه
هــیـــچ کــس بـــرای مـن
“تـــــــو”
نـــمــی شـــود... !
 
 
مجموع چند رباعی زیبا و عاشقانه برای معشوق و دوری

چندیست که آشفته ام ای یار جوانم!
برگرد و از این حال پریشان برهانم
از قصّه ی چشمان تو دل کندن و رفتن
هرگــز نتوانم، نتوانم، نتوانم!!

**************************************
 
نالیدن از این فاصله ها کارِ قلم نیست
در خانه ی ما جز غم دوریِ تو غم نیست
افسانه نگو! چگونه دست از تو کِشم من؟
من عاشق چشمان تو ام! دستِ خودم نیست!!

**************************************
 
از تمام عشقمان، فاصله اش سهم من است
هرکجا می روم از قصّه ی عشقی سخن است
چاره ای نیست! به رویای تو عادت دارم!
این، همان سخت ترین قسمت عاشق شدن است!

**************************************
 
کاش می شد چشم خود را بر حقایق باز کرد
قفلِ غم را از تن سرد دقایق باز کرد
یادِ آن لحظه که او یک دم کنار من نشست
جمله ای گفت و گره از قلب عاشق باز کرد!

**************************************
 
ای کاش دلم بر تو عنایتی نمی کرد
عاشق شدنت به من سرایتی نمی کرد
مجنون اگر از قصه ی عشق من خبر داشت
از لیلی خود هیچ شکایتی نمی کرد!

**************************************
 
باز هم لحظه ی تلخ رفتنت فرا رسید
از تمام بودنت، چند غزل به ما رسید
باز من ماندم و عشقی که اسیرش هستم
من شاعرم! حال مرا عالم نمی‌فهمد جز تو کسی چیزی از اشعارم نمی‌فهمد کشف جدید روزگار ما تو هستی که برق نگاهت را ادیسون هم نمی‌فهمد!    سیلاب عشق تو بیاید، حکم ویرانی‌ست‌ سیل است دیگر... بارش نم‌نم نمی‌فهمد من کشته‌ی عشق تو خواهم‌شد، ولی افسوس هویّت سهراب را رستم نمی‌فهمد کلّ شکایت‌های من تنها همین جمله‌ست: معشوقه‌ای که دوستش دارم... نمی فهمد! *********************************** شهر را آدم به آدم در پی ات جویا شدم  تا که یک شب دیدمت، دل باختم، رسوا شدم با نگاهی ساده قلبم را گرفتی، خوب من! فکر می‌کردم که من عاشق نِمی... امّا شدم! مثل یک پروانه در شمع نگاهت سال ها سوختم، امّا عزیزم! با تو من معنا شدم گفته بودی در کنارت تا ابد هستم ولی باز رفتی، باز ماندم، باز من تنها شدم!

خدایا...